3 De reis naar Tanzania

Bepakt en bezakt, koffers tot de nok toe vol staan we op Schiphol. (Susan mikte met 22,4kg wel heel dichtbij!) De een na de ander druppelt binnen in de terminal. We zijn er klaar voor, alle laatste dingen zijn gechecked. We waren voorbereid op ongeregeldheden en dat was maar goed ook, want die kwamen al snel de hoek om kijken! 

Bij het (electronisch) inchecken van de koffers deden sommige machines het niet, moesten we apart nog eens in de rij om de koffers toch mee te laten gaan. Dollars pinnen was ook een belevenis, want niet iedereen kon de bedragen pinnen die die wilde, maar al met al kwam alles wel weer goed en kon de reis na een laatste McDonalds junkfood gevulde maag dan toch echt beginnen. 

De vlucht zelf ging voorspoedig (de belangrijkste films zijn bekeken), met overstap in Nairobi, maar dan... hilarisch, overstappen in Kilimanjaro airport... hup, het vliegtuig uit, opnieuw door de check en weer opnieuw instappen in precies hetzelfde vliegtuig! Huh? Leest u dat goed? Ja, dat leest u goed. Vervolgens komen we eindelijk in Mwanza aan en, ik zal even beschrijven hoe dat dan gaat, staan we vervolgens een uurtje in een klein gebouw te wachten van kleine ruimte naar kleine ruimte om achtereenvolgens eerst papieren in te vullen, vervolgens nog meer papieren in te vullen, dan ons paspoort te laten zien en 50 dollar in te leveren voor een visum en vervolgens in diezelfde kleine ruimte onze tien grote koffers te verzamelen, welke uiteraard niet compleet waren... Dit keer was ik zelf de sjaak, mijn backpack werd niet geleverd. Hopelijk wordt ie morgen alsnog afgeleverd en heb ik mijn spullen weer terug. 

Maar... het avontuur ging nog verder, want eenmaal in de stad, gingen Erik, Susan en Nicole 'even' simkaarten halen. Niet wetende dat de auto niet mocht staan op de plek waar ie stond, werden zomaar door twee heren de voorwielen in een klem gezet! Wel heb ik nou? Hjalmar en ik in rep en roer, ik spring uit de auto: Bwana! Hapana! Maar de bwana liet zich niet vermurwen.... Gelukkig kwam Erik en de verhuurder van de auto toevallig ook al om de hoek kijken en werden de problemen toch redelijk snel opgelost. We gingen naar een hotel en konden de rest van de middag lekker relaxen, op de markt kijken en wel ja, voor mij natuurlijk een deo'tje scoren... (vrijwel mijn gehele toilettas met pillen voor malaria etc zit er ook in)

Nou, vanavond zullen we met vrienden van Erik eten. t Gaat natuurlijk allemaal weer op z'n Tanzaniaans spontaan: ongepland maar vaak wel heel erg leuk. 

In de volgende verslag komt het vervolg van de verdwenen backpack! ;-)